Από χθες ακούω το νέο album του Zach Condon, του 21χρονου από τη Santa Fe, "ιθύνοντα νου" των Beirut, με επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας την 8η Οκτωβρίου. Η ζωντανή εμπειρία στο Roskilde είναι αρκετή για να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μου για την 8μελή μπάντα.
Ο πρώτος δίσκος ήταν πιο Βαλκάνια, αυτός εδώ φέρνει περισσότερο σε Γαλλία. Θα ανεβάσω και μερικά κομμάτια στο player εντος των επόμενων ημερών.
Διάβασα ότι το Νοέμβριο θα περιοδεύουν στην Ευρώπη - τι όμορφα θα ήταν να τους βλέπαμε και στη δική μας απομονωμένη γωνιά του πλανήτη...
Μεταμορφώσεις
Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να πέσεις επάνω σε ένα album που θα μεταμορφώσει τη ζωή σου. Κι αυτό συμβαίνει κάθε εβδομάδα.
Είναι σα να είσαι ένα φύλλο στο ποτάμι. Μικρά ρεύματα και ξύλα και άλλα εμπόδια σε πάνε και σε φέρνουν και σε κρατάνε έξω από την πορεία σου. Αποδεσμεύεσαι και τρέχεις στη ροή του ποταμού, τίποτα δε σε σταματά και με τη φόρα που έχεις βγαίνεις στην όχθη.
Κι εκεί ανακαλύπτεις οτι υπάρχουν διαδρομές και ανακαλύψεις και εκδρομές και εικόνες και αισθήματα, όλα όσα κάνουν τη ζωή να έχει ενδιαφέρον.
Μη φανταστείς υπερβολικά πράγματα - απλά, μια σειρά από μικρούς ενθουσιασμούς εδώ κι εκεί.
Κι όλο αυτό μπορεί να στο προσφέρει η μουσική. Δεν είναι υπέροχο;
Είναι ακόμη Κυριακή απόγευμα, τα μεγάφωνα γεμίζουν με το In The Dark των Poets & Pornstars...
Είναι σα να είσαι ένα φύλλο στο ποτάμι. Μικρά ρεύματα και ξύλα και άλλα εμπόδια σε πάνε και σε φέρνουν και σε κρατάνε έξω από την πορεία σου. Αποδεσμεύεσαι και τρέχεις στη ροή του ποταμού, τίποτα δε σε σταματά και με τη φόρα που έχεις βγαίνεις στην όχθη.
Κι εκεί ανακαλύπτεις οτι υπάρχουν διαδρομές και ανακαλύψεις και εκδρομές και εικόνες και αισθήματα, όλα όσα κάνουν τη ζωή να έχει ενδιαφέρον.
Μη φανταστείς υπερβολικά πράγματα - απλά, μια σειρά από μικρούς ενθουσιασμούς εδώ κι εκεί.
Κι όλο αυτό μπορεί να στο προσφέρει η μουσική. Δεν είναι υπέροχο;
Είναι ακόμη Κυριακή απόγευμα, τα μεγάφωνα γεμίζουν με το In The Dark των Poets & Pornstars...
Tony Wilson
O «κύριος
Για τη γενιά των 35+, αποτέλεσε έναν βασικό μουσικό παιδαγωγό – οι Joy Division κυριάρχησαν στις μελαγχολικές post-punk αναφορές τους, η Hacienda κάπου στα τέλη των 80’s μετέτρεψε την ηλεκτρονική χορευτική σκηνή μια για πάντα κι έβαλε την πόλη του στο κέντρο της νεανικής κουλτούρας για μια ολόκληρη δεκαετία. Η ταινία 24 Hour Party People είναι μια ελεύθερη εκδοχή της ζωής του και της ατμόσφαιρας της εποχής όπου το μουσικό και πολιτιστικό ρεύμα της πόλης απέκτησε και όνομα: «Madchester»…
Ποτέ δεν ενέργησε σαν επιχειρηματίας – αν και τυπικά ήταν το αφεντικό, στη ουσία ήταν ένας αναρχικός οραματιστής που ποτέ του δεν ενδιαφέρθηκε για τη γνώμη των άλλων. «Όταν σε βρίζουν είναι σημάδι ότι κάνεις καλά τη δουλειά σου» συνήθιζε να λέει…
Ξεκίνησε σα δημοσιογράφος στο περιφερειακό κανάλι της Granada και κάποιο βράδυ του Ιουνίου του ’76 η ζωή του άλλαξε. Οι Sex Pistols έπαιξαν για πρώτη φορά στο Manchester. Aπό τους 42 θεατές εκείνης της ιστορικής εμφάνισης, οι περισσότεροι αποφάσισαν το ίδιο κιόλας βράδυ να φτιάξουν τα δικά τους συγκροτήματα: Buzzcocks, The Fall, Joy Division, Simply Red. O Tony έπεισε το κανάλι να του δώσουν μια βραδυνή μουσική εκπομπή όπου έπαιζε ότι δεν έπαιζαν οι άλλοι…
Το 1978 ίδρυσε τη δισκογραφική εταιρεία Factory – τα δικαιώματα ανήκαν εξ ολοκλήρου στους καλλιτέχνες. Τριάντα σχεδόν χρόνια μετά, όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες διεκδικούν αυτήν ακριβώς την ελευθερία…
Μετά τη διάγνωση της αρρώστιας του, η μόνη ελπίδα ήταν ένα νέο φάρμακο που θα του κόστιζε 3500 λίρες το μήνα – το Σύστημα Υγείας στο Manchester δεν κάλυπτε τη δαπάνη…
"I've never paid for private healthcare because I'm a socialist. Now I find you can get tummy tucks and cosmetic surgery on the NHS but not the drugs I need to stay alive.
This drug is my only real option. It is not a cure but can hold the cancer back, so I will probably be on it until I die. When they said I would have to pay £3,500 for the drugs each month, I thought where am I going to find the money? I'm the one person in this industry who famously has never made any money...
I used to say some people make money and some make history - which is very funny until you find you can't afford to keep yourself alive... "«Θάλαττα, θάλαττα…»
Πριν 25 χρόνια μέτραγα τα καλοκαιρινά μπάνια μου ένα προς ένα . Πριν 15 χρόνια περίμενα πώς και πώς να ξεφύγω από την κάψα του τσιμέντου και να χαθώ σε κάποιο νησί για λίγες μέρες. Τώρα πια βλέπω τη θάλασσα κάθε μέρα μπροστά μου και όλο λέω «το απόγευμα θα πάω να βουτήξω». Και κάθε μέρα κάτι βρίσκεται και με τραβάει μακρυά.
40 years young
Στις 8 του μήνα κλείνω τα 40. Στις 11 θα κάνω beach party. Όποιος απαντήσει θετικά (με sms) και γράψει τη λέξη "blog", θα έχει δωράκι έκπληξη!
I'll be seeing you
Δυο μέρες χωρίς σχόλια - το μόνο που ψάχνω να βρω είναι το φεγγάρι στον ουρανό...
Ευσεβείς Πόθοι
Σήμερα το μεσημέρι μου ήρθε μια τρομερή επιθυμία συγκεκριμένων διακοπών: Άνοιξη στο Πήλιο.
Υπομονή...
Τις τελευταίες ημέρες προσπαθώ να βελτιώσω το θέμα της μουσικής στο blog. Ελπίζω σύντομα να λύσω το γόρδιο δεσμό. Ως τότε, κάντε λιγάκι υπομονή.
Subscribe to:
Posts (Atom)
